تأثیر روش های مختلف کوددهی بر برخی خصوصیات کمی و کیفی انگور در قزوین

یکی از مهمترین نهاده­های کشاورزی برای افزایش تولید محصول در واحد سطح مصرف صحیح کودهای شیمیایی و آلی است که استفاده از آنها برای افزایش عملکرد محصولات کشاورزی نه تنها در کشورهای پیشرفته بلکه در کشورهای جهان سوم نیز موفقیت آمیز بوده است. به منظور تأثیر روش­های کوددهی بر برخی خصوصیات کمی و کیفی انگور آزمایشی در ایستگاه تحقیقاتی اسماعیل آباد قزوین به اجرا درآمد. تیمارها شامل: 1- شاهد (شرایط باغدار) 240 گرم اوره + 240 گرم سوپر فسفات تریپل برای هر تاک  2- Fruit set + تیمار شاهد (20گرم اوره+ 20 گرم اسید بوریک + 20 گرم سولفات روی با غلظت 5 در هزار در 4000سی­سی آب)  3- محلول­پاشی کامل (200 گرم اوره+ 100 گرم سوپر فسفات + 200 گرم سولفات پتاسیم + 50 گرم سولفات منیزیم + 30 گرم سولفات منگنز + 10 گرم سولفات مس+ 20 گرم اسید بوریک + 20گرم سکوسترین آهن) برای هر تاک با غلظت 5 در هزار  4- مصرف خاکی تیمار سوم به صورت چالکود به همراه 5 کیلوگرم کود حیوانی پوسیده برای هر تاک  5 – تیمار سوم + تیمار چهارم (محلول­پاشی + چالکود کود کامل) می باشد. فاکتورهای عملکرد، وزن خوشه و بازارپسندی اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد که مصرف کود در افزایش کمیت و کیفیت انگور قابل توجه می­باشد، عملکرد انگور در هکتار در روش محلول­پاشی نسبت به شاهد 95 درصد افزایش یافته است ولی اختلاف آن با تیمار چالکود که 246 درصد بیشتر از شاهد بوده است کاملاً آشکارا می­باشد و به خوبی برتری روش چالکود و تلفیق چالکود و محلولپاشی کود کامل را بر روش محلول­پاشی در عملکرد انگور را نشان می­دهد.